من چون همدان را دوست دارم، گويم ندارم؟ ..."
<< عين القضات>>




عين القضات همدانى(١٠٩٨-١١٣١م) شهيد، با سرگذشت اندوهبار خويش در تاريخ چهره اى كاملاً برجسته است. او نيز به سبب " آزاد انديشى" همانند سلف بزرگش منصور حلاج (٨٥٧-٩٢٢م) قا ئ ل " اناالحق" كه خود هيچ گاه ستايش آشكار خويش را نسبت به وى كتمان نكرد، ستيزش و دشمنى بى رحمانهء دينمردان و فقهاى مرتجع و قشرى را برانگيخت، و سرانجام در سن سى و سه سالگى يا به روايتى سى و پنج سالگى به عنوان مرتد و با حكم ظالمانهء وزير سلجوقيان عراق عجم در زادگاه خود همدان اعدام شد. عوام هم او را افسانه اى كردند و گفتند پس از بردار كردن عين القضات بابا طاهر بر ج سد او گذر كرده است و گفته است: " مردان خدا چنين نخسبند!" عين القضات هم برخاسته و سرخويش را زير بغل گرفته و به گورستان رفته و در مكانى كه تا چند سال پيش به " چالهء عين القضات" معروف بود فرو رفته است! ( مى دانيم كه بابا طاهر تا سال شهادت عين القضات زنده نبوده است تا چنين معجزه اى اتفاق بيفتد و حاجت به توضيح نيست.)
...

منبع:

ويژه نامه ادبي ماني