بي‌بي‌سي حياكن! عمامه را رهاكن!

در حالي كه در تهران سرد و برفي و بهمن ماه سوزآلود 83، و در بيست وششمين تكرار نحس 22 بهمن تنها درصدي تك‌رمقي از ساكنين پايتخت 15 مليوني، به تظاهرات نمايشي رژيم جمهوري اسلامي آمده‌اند، خبرگزاري بدسابقه‌ي بي‌بي‌سي كه اخيرا نيز نوع نگاهش به ناآرامي‌ها وانتخابات عراق و فلسطين، سياست مارمولك‌وار آن رسانه براي نزديكي با بنيادگران خاورميانه را به رخ كشيد، در گزارش مانندي از حضور انبوه(ان+بوه) مردم ايران در راهپيمايي پنجشنبه خبر داده است.(گزارش خنده‌دار بي بي سي را در اينجا بخوانيد)

و اما چون شاهد خبر بي‌بي‌سي گويا تنها شهر شهير تهران بوده، بايد گفت بي‌شك گزارشگران و مفسران آن ابررسانه مطلعند كه بيش از يك مليون حقوق‌بگير خزانه در آن پايتخت دودزده ميزيد كه هرچند درصد عمده‌شان خود از راسخ‌ترين مخالفين رژيم‌اند(معلمين نسبت بزرگي از اينها را تشكيل ميدهد) اما چه كنند كه نان شب شوخي نيست. به اين آمار جمعيت هفتصدهزار نفري سربازان وظيفه و دانش‌آموزان مدارس و چند ده هزار تحت پوشش كميته امداد و غيره و غيره نيز چون اضافه شود بارز ميگردد كه آن جمعيت گردآمده در ميدان شهياد حتي چند درصد همين حقوق بگيران و بيگاري دهندگان نيز نيست و نيستند.(وانگهي در ديگر شهرها و شهرستانها به اين آمار روستاييان‌ بي‌خبر نيز افزوده ميشود.)

آيا گزارشگران خبرگزاري بي‌بي سي ميدانند كه امسال در همدان و شيراز و كرمان و دهها مركز استان ديگر، بر خلاف سنوات قبل، هيچ‌گونه فيلم برداري هوايي به علت تنك بودن و اندك بودن جمعيت حاضر صورت نگرفته است؟
سوال اينجاست كه آيا آن رسانه در اين خلا اطلاع‌رساني در شهرستانهاي ايران، حاضر است حمله‌ي شبانه‌ي اوباش حزب‌الله به بازار اصلي همدان و زهرچشم گرفتن از بازاريان آن شهر را كه بدليل باز شدن مغازه‌ها در 22بهمن سال گذشته و احتمال تكرار آن در امسال رخ داده را صادقانه و با ذكر جزييات دردآور ماجرا گزارش و پيگيري كند؟

سوال ديگر اينكه اين رسانه كه همواره اخباري همچون دستگيري وبلاگنويسان و تحصن اخير زندان رجايي‌شهر را با تاخيري گاه چندين روزه منتقل ميكند و در عين حال سعي وافري در بي‌طرف ‌نمايي خود دارد، چرا و به چه دليل گزارشي از چندين مورد دروغ فاحش تصويري صداوسيماي جمهوري اسلامي كه در پخش زنده‌ي مراسم راهپيمايي شهرهاي برفي، تصاويري از روزهاي آفتابي بر صفحه ميبرد، نميدهد؟
آيا اخبار جزئي و جزييات اخبار بي اهميتند و يا اينكه چون مطابق منافع بنگاه خبرپراكني لندن نيستند سانسور ميشوند؟

روزگاري به زمان پخش سريال دايي‌جان ناپلئون و هم بعد آن تا به امروز حتي، كار بدانجا كشيد كه صحبت از مكر و استعمار بريتانيا به پوزخند و انگ افكار دايي‌جان ناپلئوني مي‌انجاميد، غافل از آنكه امروز وزير امورخارجه انگليس با حسن روحاني بوسه‌بازي ميكند و هم آغوشي و از آن طرف نخست‌وزير همان وزير، به دولت حسن روحاني ميتازد و حامي تروريستش ميخواند و رسانه‌ي خبري دولتي همان كشور، كه به عدم پايبندي به اصول خبر منهاي سياست شهره است، مارمولك‌وار خبر از سيل لبيك‌گويان به ولايت ميدهد و براي رفع شبهه و تكميل سياست، زير آن خبر از تجمع دههانفري مخالفين ميدهد. باز بايدم گفت بازي سياست كثيف‌تر از آن است كه مرزي بر آن باشد. به‌قول يك ناظر خارجي رويدادهاي دهه‌ي پنجاه ايران، گمان است سريال دايي‌جان هم كار خودش بود...




تكميليه:

اگر با خواندن اين سطور يكي از دو حالت تمسخر يا گيجي را پيدا كرده‌ايد ميتوانيد اين مقاله‌ي فوق‌العاده خواندني را بخوانيد تا دوزاري بيافتد:
معمايي به نام مظفر بقايي از سرنگوني مصدق تا طرح نظريه ولايت فقيه