ناصر زرافشان در وضعيت اغما

وكيل شجاعي كه خود را براي ملتي فراموشكار و كم‌توجه چون ما قرباني كرده، و در اين روزهاي گرم و جهنمي، در سلولهاي تو در توي اوين، به گرسنگي و ضعف و زخم معده و درد كليه هر ثانيه برايش ماهها مي‌گذرد، هشت روز است كه در اعتصاب غذا بسر مي‌برد و متاسفانه آنچنان كه بايد اجماعي در ميان جمع‌هاي سياسي براي حمايت از وي ايجاد نشده. آيا زرافشان چوب عدم معروفيت خود در ميان مردم عادي را مي‌خورد؟ چرا بايد تلاش براي مرخصي گنجي در زمان مشابهي نتيجه مي‌دهد اما جان‌كندن زرافشان در زندان، براي رژيم ايران خيالي نباشد؟

بايد كاري دگر كرد. به نظر مي‌رسد سيل نامه‌نگاري‌ها به نهادهاي بين المللي و ايجاد يك جو گسترده و يكدست در حمايت از زرافشان ضروري است.

----------
موضع عبدالكريم سروش راجع به انتخابات ايران: انتخاب معين تكرار وقايع دوران خاتمي است