دم غنيمت دان كه دنيا يك دم است....

آيين زندگي نام كتابي است كه اين روزها مي خوانم-همان اثر نويسنده ي شهير ديل كارنگي -: امروز همان زندگي است و فردا و ديروز ، آينده و گذشته جز خيال كه گاهي با آن خود را آزار مي دهيم نيست.همه ي عمر به دنبال فرداي خيالي و آرماني ؛ تا امروز عمر را به فنا دهيم


- وقتي در سامرا نيروهاي آمريكايي با كارواني از افراد مسلح درگير شدند و چند نفر از اين افراد كشته شدند، سيماي لاريجاني در عزاي برادران بعثي خود نوار مشكي بر گوشه ي صفحه ي مقدس سيما خانم انداخت ولي وقتي در سراوان سيستان آن كشتار رخ داد همين سيماي عفيفه(!) خبري حتي جانبدارانه نيز پخش نكرد

لابد خون برادران بعثي از معلوم الحال هاي بلوچ رنگين تر است!!



- باز هم انتخابات؛

پر واضح آنكه هدف ما، رسيدن به ايراني دموكرات است .تحريم انتخابات مجلس نيز يك تاكتيك براي رسيدن به آن استراتژي است.لذا اگر احساس كنيم رسيدن به آن هدف با تحريم انتخابات ميسر نيست بي هيچ دگم انديشي و خشك مغزي حتي در آخرين لحظات ميتوانيم تغيير موضع دهيم...ولي فعلا به نظر ميرسد كه تحريم انتخابات با توجه به همه ي مسخره بازي ها كه براي جلب آراي مردم شروع شده بهترين گزينه است

-اعصاب خرد كن است وقتي كه مي بيني عده اي آنقدر نسبت به ايران و اخبارو تحولاتش بي تفاوت هستند و مدام آماده ي بالا آوردن از شنيدن كلمه ي سياست هستند .
مگر سياست نجس است؟! چرا تجربه ي كشور ما باعث شده تا احساس كنيم سياست جز دروغ نيست . مگر همين سياست، دولت و حكومت نيست كه ژاپن را مادر الكترونيك دنيا مي كند و در كنار آن رفاه و زيبايي و طعم زندگي و مجالي براي زندگي مي آفريند.تا به كي مي خواهيم با شنيدن كلمه ي سياست ياد انگليس بيفتيم ؟!

تا به كي ناله كنيم از اوضاع و عمل را كناري بگذاريم.سياست آجيل شب نشيني هاي ما شده در حالي كه كوچكترين عملي بالاتر از حرف در كار نيست
تا به كي منتظر منجي هستيم تا به تلافي تنبلي تاريخي ما بيايد و فداكارانه و بي هيچ دليل همه ي امور را سامان دهد ؟

مارتيك يا كتاب؟-

آمار واردات لوازم آرايشي در كشور 70 مليوني ما از مصرف همين مواد در كشور 120 مليوني ژاپن پيشي ميگرد در حالي كه آمار سرانه ي مطالعه در همين كشور كافر مسلك(!) دهها برابر ايران گه و بل بل (همان گل و بلبل ديروز) ماست
.
همين وبلاگ رفراندوم روزي چند ويزيتور از گوگل به دنبال كلمات سكس و عكس و ...بازديد كننده دارد در حالي كه به زحمت روزي يك نفر به دنبال كلمه رفراندوم وارد آن مي شود آنهم وقتي كه اين وبلاگ اولين جواب در سرچ براي رفراندوم است و نمي دانم چند صدمين گزينه ي يافت شده در سرچ براي كلمه ي سكس خانوادگي!!
- خنده ام ميگرد وقتي تصور مي كنم حالت آن بنده ي خدايي را كه راه گم مي كند و به خيال يك سايت آنچناني به اين سراي حرف و حديث مي آيد و لابد فحشي نثارم ميكند!

و چه توان كرد براي تعديل جو اين جامعه؟؟؟
اضافه:
يادم رفت روز دانشجو را تسليت بگم:)