چرا تحريم انتخابات؟

وقتي صحبت از تحريم انتخابات مي شود بعضي عزيزان در رد اين استراتژي اينگونه استدلال ميكنند كه :
-شوراي شهر را ببينيد.مي خواهيد اينگونه بشود..
بنده معتقد به انقلاب نيستم كه همان يكباري كه كرديم براي هفت پشت ايران و اقتصادش بس، با آن شلم شوربايش و بگير و ببندش كه جز فرار سرمايه ها و نا امن شدن كشور براي سرمايه گذاري و جولان دادن به يك مشت عقده اي براي عقده گشايي ثمره اي ندارد…

ونه مردم توان انقلاب دارند نه فرهنگش كه ايثار و همدلي گروهي است پديدار شده .نه رهبري وجود دارد و نه انسجام.

از طرفي ما خواستار آزادي با تانك نيز نيستيم چرا كه همين موزه هاي نيمه غارت شده را احتياج داريم و اصلا چه فرقي بيمن انقلاب با جنگ هست وقتي هر دو به هرج و مرج هاي چندماهه مي انجامد.
روشن آنكه تحريم كسترده ي انتخابات آينده ، موجب مي شود تا تماميت مجلس و دولت به دست تندروهاي مصباحي صفت بيفتد و اين مقدمه ي خلاصي است چرا كه مرگ يكبار و شيونم يكبار. …

رژيمي آن قدر به راي مردم محتاج كه بالاترين مقام مملكتش از هشت ماه قبل ، در هر سخنراني اشاره اي به آن دارد. اين درخت تنومند كه ريشه اي پوسيده دارد تنها در نظر ظاهربينان قوي است ولي عاقلان دانند كه كرم فساد چگونه ريشه را خورده و ملايم نسيمي تنه را به لرزه خواهد انداخت … نظام ديكتاتورمنش روحانيون به راحتي با مبارزه ي منفي مردم وادار به عقب نشيني و امتياز دهي مي شود.چنان كه در قضيه ي بحران هسته اي ديديم كه چه راحت شعارها و ارزش ها و مبارزه با استكبار جهاني! را رها كردند و با تشكر فراوان پروتكل را امضا كردند…دليل اين امر جز پوسيدگي و وادادگي چيست؟

انتخابات نزديك است و بازار شعار پر رونق…دوباره قهرمان سازي ها ، دوباره دعواهاي ظاهري.
آيا ربع قرن كافي نبود؟؟؟